پروژه کارآموزی ساختمان بتنی در شرکت سازه گستر پویای البرز

مقدمه:

این پروژه که برای شما می نویسم به‌صورت عملی و آموزشی می‌باشد. تمامی عملیاتی که برای شما شرح داده می‌شود ‌همراه با عکس‌های رنگی برای وضوح بیشتر مطلب در پروژه می‌باشد..

این مجموعه از چهار فصل به شرح زیر تشکیل شده که هر فصل توضیحاتی به همراه دارد.

فصل اول:

آشنایی کلی با مکان کارآموزی ( مکان کارآموزی- نشانی – فضای فیزیکی کارآموزی- همکاران «نام و سمت»- پروژه های جاری و انجام شده محل کارآموزی )

مشخصات کلی در مورد پروژه و آزمایش مکانیک خاک

فصل دوم:

تا جایی که امکان داشته بصورت تئوری عملی بیان شده که در مورد اجرای ستون‌ها و...

فصل سوم:

دراین فصل نیز تا جایی که امکان داشته بصورت تئوری عملی بیان شده و درزمینه اجرای دیوارهای برشی و....

فصل چهارم:

مطالبی در خصوص اجرای سقف و قرار دادن تیرچه‌ها و ژوئن و میلگردهای ممان منفی و حرارتی و .....

در پایان خلاصه‌ای مفید از تکمیل سازه بیان می‌شود ...

فصل اول:

آشنایی کلی با مکان کارآموزی :

شرکت سازه گستر پویای البرز با مسئولیت محدود به شماره ثبت 209711 به آدرس دفتر مرکزی تهران، خیابان ولیعصر، پایین تر از میدان ونک، خیابان چهاردهم، ساختمان سینوهه، واحد 11 -          تلفکس : 88664907  در سال 1370 تأسیس شد .

معرفی اجمالی همکاران :

محمد رضا شیرین : رئیس هیئت مدیره

نصرالله رفیعی نژاد : مدیر عامل

جعفر باغ عمادی : نایب رئیس هیئت مدیره

سهام داران و مهندسان عبارتند از :

بهزاد مرادی – سید احمد صید – حسن آریانا – شهرام بذرگری – حمید رضا معتمدی- سید کمال آقایی – مرتضی راجعونی

پروژه های اجرا شده توسط شرکت سازه گستر پویای البرز :

پروژه شهرک پتاجا : (آدرس : بزرگراه همت، 500 متر به سمت پیکان شهر ، جنب باسکول 60 تنی بتاجا)

پروژه شهرک چشمه : (آدرس : دهکده المپیک )

پروژه مدرسه رستگاران : (آدرس : خیابان هدایت، خیابان نورمحمدی، دبیرستان و مرکز پیش دانشگاهی رستگاران)

پروژه کرمان : (آدرس : میدان رسالت ، خیابان جانبازان، خیابان کرمان )

مشخصات کلی پروژه:

پروژه مورد نظر یک کارگاه ساختمانی به آدرس: تهران،خیابان آزادی، خیابان جیهون، خیابان شادان، پلاک 7 می‌باشد.

ساختمان این پروژه از نوع بتن مسلح ( بتن آرمه ) بوده و اسکلت آن از نوع قاب خمشی+ دیوار برشی بتنی+ تیرچه بلوک و دال بتنی می‌باشد.

مساحت این پروژه 115متر در4 طبقه مسکونی و 1طبقه پارکینگ و انباری می‌باشد.

لازم به ذکر است که سازنده به‌درخواست خود نوع بتنی را انتخاب نموده است.

نکته اینکه سازه بتنی فضای قابله ملاحظه‌ایی را اشغال می‌کند و زمان بیشتری هدر می‌رود

ولی‌کن با توجه به این مسائل هزینه کمتری دارد.

این پروژه پس از انجام مراحل قانونی و اخذ جواز ساخت و ... در تاریخ: 26/11/1386 فعالیت

خود را بطور رسمی آغاز نموده و هم‌اکنون نیز مشغول به‌کار است.

آزمایش مکانیک خاک:

پس از انجام آزمایش مکانیک خاک شرکت خاک و پی مشخص گردید که نوع خاک زمین این

کارگاه مساعد بوده و نیازی به شفته‌ریزی و ... نمی‌باشد.

(تصاویر در فایل اصلی قابل مشاهده است )

فصل دوم:

ستون‌ها از اجزای مهم و اصلی ساختمان می‌باشندکه وظیفه انتقال بار سقف‌ها به فونداسیون را دارند و نحوه اجرای آن مهم و دقیق می‌باشد که در این فصل به تفصیل به شرح آن می‌پردازیم:

آرماتور بندی:

شباهت زیادی میان اجرای ستون‌ها ودیوارهای برشی بتنی وجود دارد، این شباهت از آنجا ناشی می‌شود که هر دوی آنها نیاز به بستن آرماتور دارند و هر دوی آنها بدونه داشتن اسکلت یا چهار چوب فولادی بی‌معنا و بی‌فایده بوده و با وارد شدن کمترین فشار خرد شده و از بین می‌رود.

اصولاً ستونی که فاقد آرماتور فولادی باشد ضعیف بوده و توانایی تحمل بار را ندارد.

برای آرماتوربندی ستون‌ها با توجه به نقشه‌های محاسباتی و تعداد طبقات نوع و مقدار و نحوه میلگرد مصرفی ستون‌ها مشخص می‌گردد و در کارگاه اندازه‌گیری و توسط قیچی بریده می‌شود.

طول و نمره میلگرد:

طول و نمره میلگردهای مصرفی درستون با توجه به آنکه در کدام طبقه قرارمی‌گیرند متنوع بوده و از نمره 16 تا 22 متغیر می‌باشد.

معمولآ در ستون‌ها طول میلگردی که به میلگرد انتظار (ریشه) متصل می‌شود 4 متر می‌باشدکه در حدود طول 3 متر آن مربوط به ارتفاع خود ستون و الباقی آن مربوط به اورلب می‌باشد.

مقدار اورلب میلگرد‌های انتظار یا ریشه‌ها از ستون قبلی منظور شده و حداقل مقدار آن طبق رابطه ø40=L محاسبه می‌شود که برابر است با 40 برابر قطر میلگرد یعنی به‌طور مثال اگر نمره میلگرد مصرفی 20 باشد طول "اورلب" 800 میلی‌متر یا 80 سانتی‌متر می‌باشد که این مقدار حداقل بوده و باید از آن بیشتر باشد.

(تصاویر در فایل اصلی قابل مشاهده است )

معمولاً برای آنکه شکل هندسی ستون خراب نشود و ستون از محل خود منحرف نشود قبل از

بتن‌ریزی سقف از یک عدد خاموت استفاده می‌شود که در انتهای ستون قرار می‌گیرد که در اثر بتن‌ریزی و ضربات ناشی از بتن میلگردها از محل خود منحرف نشوند.

شکل فیزیکی آرماتور و جلوگیری از برش در برابر فشارهای جانبی وارده بر ستون می‌باشد.

خاموت‌ها بسته به آنکه درکجا استفاده می‌شوند تغییر کرده و شکل هندسی آنها تابع شکل

هندسی ستون می‌باشد یعنی اگر ستون شش ضلعی است خاموت نیز شش ضلعی می‌باشد و اگر ستون چهار ضلعی می‌باشد خاموت آن نیز چهار ضلعی می‌باشد.

طبق آیین‌نامه آبا تمامی میلگردهای اعضای فشاری باید با خاموت‌هایی در بر گرفته شود و

قطعه خاموت‌ها به هر حال نباید از 6 میلیمتر کمتر باشد.

فاصله خاموت‌ها از یکدیگر به هیچ وجه نباید کمتر از کوچکترین بعد عضو فشاری یا 36 برابر

قطر میلگرد خاموت و یا 250 میلیمتر باشد

سنجاق ها:

در ستون علاوه بر خاموت از عضو دیگری استفاده می‌شود که سنجاق نامیده می‌شود.

تفاوت خاموت‌ها و سنجاق اولآ در نوع شکل هندسی آن است که خاموت‌ها معمولآبه شکل

              یا               ولی سجاق به صورت             است و در نحوه عمل متفاوت می‌باشد.

خاموت تمام ستون را دربر می‌گیرد یا به‌عبارت بهتر تمامی میلگردهای فشاری را در بر

می‌گیرد و خود داخل ستون واقع می‌شود.

وصله کردن:

بعد از آنکه تمام میلگردها برش خورده شد، نوبت به وصله‌کردن میلگردها می‌رسد. قابل توجه

آنکه اول آلماتور ستون بافته شده و خاموت را بر روی آن گره می‌زنند سپس آن‌را بر روی میلگرد های انتظار قرار می‌دهند و آن‌را توسط سیم مفتول‌های آهنی محکم می‌کنند. اکثر میلگردها در ساختمان‌های بتنی از نوع پوششی بوده و برای میلگردهای  تا قطر 36 سانتی‌متر مجاز می‌باشند.

(تصاویر در فایل اصلی قابل مشاهده است )

قالب‌بندی و Spacerها:

بعد از آنکه عملیات آلماتوربندی ستون به اتمام رسید و تمام اجزای ستون به آن متصل شد، نوبت به قالب‌بندی آن می‌رسد. قالب‌بندی یکی از مراحل مهم است و با دقت بالایی انجام می‌شود، زیرا کم‌دقتی در این مرحله موجب بروز اشکال و درنتیجه کج‌شدن یا پیچیدگی بتن می‌شود.

چون قالب‌ها فلزی(آهنی) هستند وزن زیادی دارند بنابراین به‌صورت تکه‌تکه و توسط بست (پیم گوه) و با توجه به ابعاد ستون به یکدیگر متصل می‌شوند تا اندازه موردنظر حاصل شود. برای آنکه قالب‌ها کاملاً صاف و عمودی باشند، آن‌ها را شاقول می‌کنند، یعنی به‌وسیله شاقول قالب را کاملاً تنظیم و عمود می‌کنند و سپس توسط جک‌های فلزی آنها را مهار می‌کنند و توسط مقداری گچ پایه‌های جک‌ها را محکم می‌کنند تا از محل خود منحرف نشوند.

قبل از اینکه قالب‌ها را در محل خود نصب کنند درون آنها را نظافت کرده و رویه درونی آنها را توسط روغن سوخته کاملاً چرب می‌کنند تا بتن به آن نچسبد.

مقدار روغن مورد مصرف باید در حد متوسط باشد که نه ستون چرب و کثیف شود و نه بتن قالب بچسبد. سپس انتهای قالب را توسط چوب‌های چهارتراش کور (مسدود) می‌کنند تا بتن از زیر قالب بیرون نزند و ارتعاش ویبراتور شیرهء سیمان موجود در بتن را به‌بیرون نفرستد.

معمولاً برای هر ستون حدود 20 عدد Spacer استفاده می‌شود. Spacer‌ها از جنس پلاستیک بوده و جهت حفظ فاصله آرماتور ستون از قالب بکار برده می‌شود. اسپیسرها انواع مختلفی دارند که در فصل بعدی کاملاً در مورد آنها توضیح داده‌خواهد شد.

(تصاویر در فایل اصلی قابل مشاهده است )

طرح اختلاط و بتن‌ ریزی و ویبره‌کردن:

بتن‌ریزی ستون‌ها شباهت زیادی با بتن‌ریزی دیوار برشی دارد و بتن مصرفی آن در خود کارگاه و توسط میکسر برقی و تحت نظر مهندس مقیم ساخته می‌شود.

بتن ستون‌ها به دو علت در کارگاه تهیه می‌شود، اولاً حجم بتن مصرفی ستون‌ها کم بوده و از لحاظ مالی اصلاً صرفه اقتصادی ندارد که بتن توسط میکسر به کارگاه حمل و توسط دستگاه پمپ به داخل ستون‌ها منتقل شود. ثانیاً بتن‌ریزی ستون‌ها بر خلاف بتن‌ریزی سقف‌ها عمل بسیار زمان‌بری است زیرا باید تک‌تک ستون‌ها قالب‌بندی شود و بعد عملیات بتن‌ریزی صورت گیرد لذا امکان اجرای تمام ستون‌ها در یک روز وجود ندارد.

معمولاً برای ساخت بتن در کارگاه از سه عدد سطل آب که هرکدام حاوی 9 تا 10 کیلوگرم آب می‌باشد به همراه 18 بیل شن به وزن تقریبی 54 کیلوگرم، 24 بیل ماسه به وزن 60 کیلوگرم و 12 بیل سیمان به وزن 50 کیلوگرم استفاده می‌شود.

تمامی مصالح فوق درون میکسر ریخته می‌شود و با یکدیگر مخلوط می‌شود. این عمل یعنی اختلاط تا جایی انجام می‌پذیرد که دیگر هیچکدام از مواد به‌صورت منفرد مشاهده نشود و یک ماده کاملاً همگن بوجود آید. مدت زمان این عملیات حدود 5 دقیقه است.

پس از ساخت بتن آن‌را از درون میکسر به درون فرقان تخلیه کرده و به‌محل کار می‌برند و آنرا توسط بیل به داخل ستون می‌ریزند.

قابل توجه آنکه چون ارتفاع ستون زیاد است ابتدا بتن نیمی از ستون را می‌ریزند و پس از ویبره‌کردن آن قالب را تکمیل کرده و نیمه دیگر بتن ستون را از بالا داخل ستون می‌ریزند.

این عمل بدین دلیل انجام می‌شود که بتن نباید از ارتفاع زیاد ریختخ شود زیرا اجزای آن از هم جدا شده و بتن با کیفیت پایین پدید می‌آید که هریک از اجزای آن به یک سمت پرتاب می‌شود.