چکیده :
مبحث نگهداری وتعمیرات در واحدهای تولیدی صنایع ملی پتروشیمی همواره موردنظر بوده است ، بویژه در دهه اخیر توجهی خاص به اتخاذ سیاست و خط مشی مناسب جهت واحدهای تعمیراتی همواره موردنظر مدیران ارشد این صنعت بوده است . طرح تاکتیکهای مختلف عملیاتی مانند اتخاذ مدیریت مکانیزه تعمیرات "CMMS" مبتنی بر روشهائی از قبیل تعمیرات پیشگیرانه ، تعمیرات براسا س پایش وضعیت مدتها است که مسیر اجرائی خود را پیموده است و اکنون دیدگاههائی از قبیل تعمیرات بهره جامع"TPM " و تعمیرات براساس قابلیت اطمینان در دستورکار واحدهای تولیدی قرار گرفته است ، لیکن امیدواری به موفقیت هیچ یک از تاکتیکهای نوین تعمیرات میسر نمیباشد مگر اینکه با بررسی آنچه که انجام شده است بتوانیم نقاط قوت و ضعف را شناسائی نمائیم و همراه با آن بویژه در مجتمع هائی که از قدمت بیشتر برخوردار می باشند نسبت به مهندسی مجدد روشهائی که تاکنون انجام شده است اقدامات جدید را صورتبندی نمائیم . در این گزارش در ابتدا اصطلاحات و واژه ها و شاخص های مربوطه تعریف شده و در ادامه خلاصه ای از روشها و مراحل نت بازگو می گردد.
مقدمه:
در طول سالیان بسیاری، در اکثر سازمان‌ها و شرکت‌ها، تمامی تمرکز مدیریت بر فعالیت های تولیدی انجام شده و به موضوع نگهداری و تعمیرات (نت) به چشم یک سربار و مزاحم نگریسته شده است. و این نگرش، باعث شده که فعالیت های نت نادیده گرفته شود، اما در سالهای اخیر، سیاست‌های سازمانی و نیازمندیهای کسب و کار باعث شده تا مدیران توجه بیشتری را به نگهداری و تعمیرات پیدا کنند یکی از دلایل اصلی این توجه، آن است که هزینه‌های نگهداری و تعمیرات در سازمان ها به صورت یکی از هزینه‌های اصلی تبدیل شده است. فراوانی بسیار زیاد هزینه های بخش نگهداری و تعمیرات در کارخانجات این توان بالقوه را بر مدیریت ایجاد کرده است که بتوان با توجه کردن به مقوله نت، جلوی بسیاری از این هزینه‌ها را بگیرد.
تاریخچه ی پتروشیمی رازی
شرکت پتروشیمی رازی یکی از مهمترین کارخانه های تولید کودهای ازته و فسفاته و مواد شیمیایی کشور می باشد. اولین فاز این مجتمع در سال 1349 و به دنبال عملیات ساختمانی چهارساله به بهره برداری رسید. این مجتمع بزرگترین تولید کننده آمونیاک کود اوره اسید سولفوریک و گوگرد و تنها تولید کننده اسید فسفریک و کود دی آمونیوم فسفات (کود مخلوط فسفات و سولفات آمونیوم) در ایران عزیز است.
مواد اولیه مصرفی این مجتمع گاز ترش خاک فسفات آب و هوا می باشند که گاز مصرفی از چاههایی به عمق 3960 الی 4270 متر واقع در منطقه مسجد سلیمان نأمین می شود. این گاز حاوی 24 درصد سولفید هیدروژن می باشد و از طریق خط لوله 20 اینچی به طول 174 کیلومتر به مجتمع رازی ارسال می شود و بعد از جداسازی سولفید هیدروژن در واحد تصفیه گاز و سوزاندن آن گوگرد مذاب تولید شده به سه واحد اسید سولفوریک ارسال می شود و گاز شیرین هم به واحد آمونیاک ارسال می شود.
خاک فسفات از کشورهایی نظیر مراکش توگو اردن و تونس تأمین می شود و از طریق کشتی حمل و در اسکله های اختصاصی این مجتمع تخلیه می شود و در انبار خاک فسفات جهت مصرف برای واحد اسید فسفریک انبار می شود.
نمودار فرایندی مجتمع پتروشیمی رازی
در واحد اسید فسفریک با بکارگیری خاک فسفات و اسید سولفوریک اسید فسفریک تولید می شود که در واحد های دی آمونیوم فسفات جهت تولید کود فسفاته به کار می رود. گاز شیرین نیز به عنوان خوراک واحدهای آمونیاک به همراه ازت هوا به آمونیاک تبدیل می شود و آمونیاک حاصله بعد از ترکیب با دی اکسید کربن به اوره تبدیل می گردد.
لازم به ذکر است که قسمتی از گوگرد مذاب مازاد جهت تبدیل شدن به گوگرد دانه بندی شده به واحد دانه بند گوگرد ارسال می شود.